«Με ήρεμο και νηφάλιο ύφος, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου κ. Κατρούγκαλος ανέλυσε στην εκπομπή “Ανατροπή” την έννοια του όρου “βία”, επισημαίνοντας τον εννοιολογικό αχταρμά στον οποίο καταφεύγουν όσοι εξισώνουν τη φασιστική βία με το δικαίωμα των πολιτών να αντιστέκονται στην καταπίεση της εξουσίας», έγραφε ένας από τους ενημερωτικούς βραχίονες του ΣΥΡΙΖΑ left.gr.
«Oταν χρησιμοποιούμε τον όρο “βία” γι’ αυτό που γίνεται στο πανεπιστήμιο ή όταν έχουμε μία μαχητική διαδήλωση, εκεί κάνουμε μία ιδεολογική αλχημεία. Βαφτίζουμε “βία” την έκφραση ενός δικαιώματος, δηλαδή το να αντιστεκόμαστε στην καταπίεση», έλεγε τότε ο καθηγητής και συμπλήρωνε: «Yπάρχουν πράγματα σήμερα που με βάση την τυπική νομιμότητα αποτελούν πλημμελήματα.
Η κατάληψη είναι ένα από αυτά. Εγώ προσωπικά θα θεωρήσω δικαιολογημένη πράξη πολιτικής συμπεριφοράς την κατάληψη ενός δημόσιου κτιρίου ή τη διάλυση μεμονωμένα ενός συμβουλίου διοίκησης ΑΕΙ».
Στην ερώτηση του κ. Θεόδωρου Πάγκαλου «Εχω το δικαίωμα εγώ να έρθω στο πανεπιστήμιό σας και να εκφράσω τις απόψεις μου υπέρ της υφισταμένης πολιτικής που ασκείται από την κυβέρνηση της χώρας;», ο κ. Κατρούγκαλος απάντησε: «Βεβαίως έχετε το δικαίωμα. Αν θα σας γιουχαΐσουν καθώς θα έρχεστε...
Οποιος εκτίθεται στην πολιτική θα πρέπει να απολαμβάνει του έπαινου όταν του χρειάζεται, του ψόγου, ακόμη και της καζούρας, όπως σας αξίζει κι εσάς, κ. Πάγκαλε, ως εκπρόσωπο του συστήματος...».
Δύο χρόνια μετά ο υπουργός Εργασίας έφυγε άρον άρον από προγραμματισμένη ομιλία στην Καλαμάτα.
«Μέλη του ΠΑΜΕ απέκλεισαν το Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας –όπου θα γινόταν η σύσκεψη με τους εκπροσώπους σωματείων– και φωνάζοντας συνθήματα ουσιαστικά ακύρωσαν τη σύσκεψη και ανάγκασαν τον υπουργό να αποχωρήσει εσπευσμένα από το χώρο. Τελικά, μετά από αρκετή ώρα διαμαρτυριών, ο υπουργός Εργασίας αποχώρησε και πήγε σε ξενοδοχείο της πόλης για να συναντηθεί με μέλη του ΣΥΡΙΖΑ».
Eτσι λοιπόν δικαιώνεται ο Χαρίλαος Φλωράκης που έλεγε ότι «όποιος ουρεί στη θάλασσα το βρίσκει στο αλάτι», κι ο ελληνικός λαός που έλεγε «καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια»...
Π. Μανδραβέλης-Καθημερινή
